زبان
اَللِّسانُ سَبُعٌ إِن خُلِّىَ عَنهُ عَقَرَ؛
زبان درنده ای است که اگر رهایش کنی به تو آسیب می رساند وتو را می درد .
یکی از بزرگترین افتخارات انسان نطق وبیان است که به وسیله زبان انجام می گیرد وبه واسطه آن بر تمام جانداران تر جیح دارد .
قسمت عمده علوم ودانش ها از طریق زبان از نسلی به نسل بعدمنتقل شده ودامنه تمدن انسان را گسترش داده است واگر زبان نبود انسان همچون حیوانی بود .
نعمت ها هر چه بزرگتر باشند چنانچه از آن به طرز بدی استفاده شودخطراتش عظیم تر است .
هیچ عضوی از اعضا انسان به اندازه زبان بی قیدوبند ،خطرناک نیست به طوری که گاه می شود یک جمله آتش جنگی را می افروزد وسبب ریختن خون ها وهتک نوامیس می شود .
پی نوشت:
نهج البلاغه ،حکمت 60