غریب طوس
✳️ خاطره چطور آشنایی با شهید
بنام
?غریب طوس?
?بسم رب الشهدا…
راستش من تو یه خونواده مذهبی بزرگ شدم و بابام واقعا شهدا رو خیلی دوست داشت و همیشه عکساشون توی خونه و ماشین و گوشیش بود ومن از این علاقه زیادی بابام زده شدمو از همه شهدا متنفر شدم☹️?
سالها و سالها با همین روال گذشت تا اینکه کلاس نهم که بودم یکم وضعم تغییر کردو بیشتر به خدا نزدیکتر و عاشق چادرم شدم به شدت و یکم دلم با شهدا نرم تر شده بود…
شلمچه هم وقتی کلاس پنجم بودم فقط موقعی که می خواستیم بریم کربلا دیده بودمش و برام مبهم بود اصلا اون حسایی که الان دوستان میرن و ازش تعریف می کنن اصلا نداشتم خو بچه بودم دیگه??
خلاصه عکس یه عکسه بود که شهید احمد مشلب و با پسرای امروز مقایسه کرده بود وقتی زیرش رو خوندم دیدم نوشته شهید شده واقعا??اینجوری شدم و خیلی پیگیرش بودم که اسمشو بدونم همین روال گذشت تا یک سال …
همین امسال تصمیم گرفتم دوست شهید انتخاب کنم و دیدن که میگن باید لبخندش به دلت بشینه، ولی من به خاطر دوستم که دوستش شهید ابراهیم هادی بود منم ابراهیم هادی رو انتخاب کردمو زندگی نامشون رو خوندم و واقعا الان به جرعت می تونم بگم که #خیلی مردی شهید هادی خیلی…
ولی بازم بعد از یه مدت حالت سردی داشتم باهاشون یعنی انگار که ایشون منو برنگزیده بودند ، همینطور سردرگم بودم که توی یکی از کانالا تبلیغ کانال شهید مشلب رو با عکس شهید دیدم ?اصلا باورم نمی شد ک بالاخره پیداش کردم
وقتی اومدم تو کانال و عکساشون و دیدم قشنگ اشک می ریختم که بالاخره پیدات کردم اصلا اون لبخندش بدجور به دلم می نشست تا اینکه رفتم مدرسه و گوشیمم برده بودن و دوستام عکسشون رو توی بک گراند گوشیم دیدن و ازم سوال کردن ، اولش واسشون عجیب و تازه بود ولی بار دوم که گوشیم رو بردم همش مسخرم می کردند☹️
ولی من اعتنایی نکردم و عشق و علاقم به شهیدم بیشتر شد، دیگه اون حس بدو ب شهدا نداشتم حالا دیگه خودمم دوست داشتم شهید بشم?❣️
من داداش ندارم و توی دنیا تنها چیزی که حسرتشو خیلی می خوردم داشتن داداش بزرگتر از خودم بود ولی الان بهترین و بامرام ترین داداش دنیا رو دارم??
کلام آخر….
❌✖️ما فکر می کنیم ک شهدا مردن ولی همین دست ها و کمک های شهداست ک نجات دهنده ی زندگی ماست…
➕داداشی هیچ وقت اون کاریو که بهت متوسل شدمو توهم مردونه کمکم کردی و فراموش نمی کنم…
➕کمکم کن که بتونم لیاقت شهید شدنو پیدا کنم و مثل تو سرباز امام زمان باشم…
شهدا همیشه زنده اند
شهید احمد محمد مشلب