معاونت پژوهش حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها ارومیه

شب گذشته که شما در خواب بودید متاسفانه سه آتش سوزی بزرگ رخ داد که منجر به فجایع ناراحت کننده وتکان دهنده ای شد ونکته قابل تا مل لینکه در در هر سه آتش سوزی ها خطای انسانی وغفلت وعدم آگاهی عامل اصلی بوده است.

1-مسبب آتش سوزی اول آقایی بود که متاسفانه برای چندمین بار نتوانست آتش خشم خود را کنترل کند وهم فرزندش را به شدت تنبیه بدنی کرد وهم اینکه به همسرس ناسزا  گفت وتوهین های شدید ی کرد. تاسف بارتر اینکه همسر این آقا به جای اینکه به دنبال خاموش کردن این آتش باشد با جواب دادن ها وتوهین های متقابل سبب شعله ورتر شده این آتش شد.آخرین اخبار از این حکایت دارد که بخش قابل توجهی از بنیان های این خانواده سوخته وااین زندگی مشترک در مرز فروپاشی هست.

2-آتش سوزی مهیب دوام را پدری ومادری نا آگاه به وجود آوردند که وقتی متوجه خطای بزرگ پسر جوانشان شده بودند آنقدر اورا سرزنش وملامت کردند که اکنون آتش لجاجت وکینه ی این جوان شعله ور شده ومقابل پدر ومادر ایستاده است.همسایه ها که شاهدان عینی این درگیری وآتش سوزی بودند نا خودآگاه به یاد این به یاد این فرمایش امیر المومنین علی علیه السلام افتادند که :هرگاه سرزنش  وملامت زیاد شود آتش لجاجت شعله ور می شود “

3-مسبب آتش سوزی بزرگ دیگر خانم میانسالی بود که آنقدربین دو خانواده که در ابتدااختلاف کوچکی داشتندخبرکشی کرد وحرف های این خانه را به آن خانه برد وصحبت های این خانواده را به آن خانواده انتقال دادکه متاسفانه آتش فتنه ای بزرگ برپا شد به طوری که اکنون با تشدیدبد گمانی های این دو خانواده نسبت به هم دعوا ودرگیری های آنها به اوج رسیده وبخش قابل توجهی از پیوند های عاطفی در این حادثه ،سوخته است.

دوستان عزیز باید مطمئن باشیم این اولین وآخرین باری نخواهد بود که شاهد چنین فجایعی هستیم وثانیا باید یقین بدانیم که الزاما این حوادث صرفا برای همسایه های ما رخ نخواهد داد.چه بسا اگر مراقب نباشیم وکوتاهی کنیم ،این اتفاق برای ما وخانواده ما رخ دهد.

بنابراین مراقب باشیم که آتش به زندگی خود ودیگران نیاندازیم.

پیکر مطهر شهیدان مصطفی قاسم‌پور و اسماعیل شجاعی از شهدای مدافع حرم اهل آذربایجان‌غربی دیروز با حضور سراج رئیس سازمان بازرسی کل کشور، نماینده ولی‌فقیه در استان، استاندار آذربایجان‌غربی، مسئولان لشکری و کشوری و خانواده‌های معظم شهدا و ایثارگران و قشرهای مختلف مردم قدرشناس ارومیه از میدان‌انقلاب تا میدان امام‌حسین(ع) ارومیه در مسیر خیابان امام‌خمینی(ره) بر دوش مردم قدرشناس و هم رزمانشان تشییع شد.

خاطره

نیمه شب توی ارتفاع مرزی،تک وتنها چمباتمه زده بودم وچشم وگوشم به لایه های تاریکی مقابل بود .صدایی از داخل دره به گوش میرسید انگار باد صدای همهمه وصدای ریزش سنک را می آورد .دلهره واضطراب افتاده بود توی تنم،به شک افتادم دقیق تر گوش کردم ،دوباره صدا شنیدم همان صداها ،نکند دشمن دارد مارادور می زند ؟عاقلانه تر بود با عقبه تماس بگیرم وتقاضای خمپاره منور کنم .بی سیم را جلوی پایم کشیدم وگوشی رابرداشتم نیمه شب توی ارتفاع مرزی ،تک وتنها چمباتمه زده بودم وچشم و گوشم به به لایه های تاریکی مقابل صدایی از داخل دره به گوشم خورد .انگار باد همهمه وصدای ریزش سنگ را می آورد دلهره واضطراب افتاد توی تنم .به شک افتادم دقیق تر گوش کردم ،دوباره صدایی شنیدم ،همان صدا ها ،نکند دشمن دارد مارا دور می زند؟

بی سیم را جلوی پایم کشیدم وگوشی رابرداشتم در خواست سه چهار گلوله منور کردم وگرای دره را دقیق دادم .گوشی بی سیم را گذاشتم وانتظار کشیدم .صدای سوت خمپاره آمد هوای بالای سرم شکافته شد وخمپاره ای جنگی توی دره ،سر کوبید به زمین .صدای سوت دوم وسوم و….گلوله های خمپاره ای جنگی که پشت سر هم گرومپ ،زمین می خورد .تند گوشی را برداشتم وصدا زدم :مگر خماری ؟همه چیزوخراب کردی من منور می خواهم تو خمپاره جنگی میزنی .حرفم را قطع کرد وگفت :مگه  حالا چی شده؟منتظر باش .

گوشی را گذاشتم وچشم دوختم به دره تا چشمم به جمال منور روشن شود .دوباره صدای سوت خمپاره پشت سر هم می آمد وتوی دره ،چند گلوله جنگی با صدای مهیبی منفجر شد .تف ولعن کردم به خدمه خمپاره چی منگ وگیج .از طرف عراقی ها هم تیر وترکش بود که روی ارتفاع ریخته شد،خزیدم توی سنگر وتکان نخوردم.صبح باید پیش از روشن شدن هوا ،سنگر کمین را خالی  میکردم .دوروبرم را با احتیاط وارسی کردم وبعد چشم انداختم به جلو.خشکم زد. توی شکاف دره وشیار ارتفاع ،جایی که دیشب سروصدا شنیده بودم ودر خواست منور کرده بودم تعدادی جنازه کماندوهای بعثی ریخته بود. معدودی هم نیمه جان وزخمی تکان می خوردند.کنارشان هم تعدادی قاطر زبان بسته لت وپار شده بود.

وقتی مد،مجوز بی عفتی صادر می کند

نگاهی به اطراف انداخت ،چشم های زیادی به سویش خیره شده بودند،از این همه توجه احساس غرور می کرد .بادی به غب غب داد.در همین حین،چند جوان اورا احاطه کرد ند.یکی ازآنان با لحنی که به تمسخر می ماند،فریاد زد:بچه ها …پاچه های شلوار این خانم بازمین قهر کرده،شیرینی بیاوریم آن ها را آشتی دهیم. یکی دیگر از آن ها بر آورد که :آب حوض خالی  می کنیم و…تحمل این همه توهین وتحقیر کار آسانی نبود اما نه چون این تیب موئد مد روز است،پس بی خیال توهین وتحقیر دیگران

رشته ام گم شده است

همه جا را گشتم

  حین ان قلت درس

   در تکاپوی بحث

                                            هیچ جا نیست که نیست

                                                       فاضلی میگوید:

                                                    “فقه پرچم دار است

                                                       مجتهد باید شد

                                                    بعد از آن هر علمی مرکبی راهوار است”

دیگری می گوید :

فلسفه باید خواندعلم عقلی امروز

گویشی پربار است

گرمی بازار است”

                                                                 آن یکی می گوید :

                                                                 “علم تفسیر،اساس کار است”

                                                                 دغدغه در همه جا بسیار است.

در دلم می گویدم:

 علم ،تولید همی خواهم کرد

 معرفت،نشر همی خواهم داد

پسر تزریقی همسایه

 مشورت خواهم داد

شبهه های مدفون در اذها

  همه را خواهم شست

  باکتری های فساد ایمان

 همه را خواهم کشت”

                                                       چه کنم اما من

                                                    رشته ام گم شده اس

                                                    همه جارا گشتم

                                                   مرکز مشاوره

                                                    بولتن موسسه

                                                 هیچ جا نیست که نیست

در صفوف شهریه،دوستی با لبخند

زیر لب می گوید

                              “رشته  تخصصی سیری چند؟

                             عمر من روحش شاد

                              همه اش مشغله بود

                              گرچه بین نظرات

                             اندکی فاصله یود

                                                                                                  ذوق من روحش شاد

                                                                                                  ذوق سرشاری بود

                                                                                                    مرغ جوالی بود

                                                                                                  لیک از حیرانی

                                                                                                 بغض کرد وپژمرد