معاونت پژوهش حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها ارومیه

“آقای حاتمی‌کیا، بگذار که با همین خطاب آغاز کنیم تا از نگاشتن باز نمانم. چرا که اگر بخواهم آنگونه بخوانمت که در دل به تو می‌اندیشم دیگر جز آنکه نامت را بر زبان بیاورم چیزی برای گفتن نمی‌ماند.
دوست من، می‌دانم که چه می‌کشی خوب می‌دانم اما تو که در دامنه آتشفشان منزل گرفته‌ای باید بدانی که چگونه می‌توان زیر فوران آتش زیست. ما را خداوند برای زیستنی چنین به زمین آورده است چرا که مرغ عشق ققنوس است که در آتش می‌زید نه آنکه رنگین کمان می‌پوشد و در بوستان‌های عافیت، شکر می‌خورد و شکرشکنی می‌کند. مگر سوخته دلی و سوخته جانی را جز از بازار آتش می‌توان خرید؟

دو بار از #کرخه_تا_راین را دیدم و هر دو بار از آغاز تا انجام گریستم. دلم می‌گریست اما عقلم گواهی می‌داد که تو بر دامنه آتشفشان منزل گرفته‌ای دلم می دانست که تو بر حکم عشق گردن نهاده‌ای به همین علت، از عادت متعارف فاصله گرفته‌ای،…

دوست من فیلم از کرخه تا راین تلخ است به تلخی بمب‌های شیمایی به تلخی از دست دادن فاو، به تلخی مظلومیت بسیجی، می‌خواهم بگویم که تلخ است اما ذلیلانه نیست این تلخی همچون تلخی شهادت شیرین است.
تو همواره پای در عرصه‌های خلاف عادت و غیرمتعارف نهاده‌ای و این است که بسیاری را از تو رنجانده است تو با #قلبت در جهان زندگی می‌کنی و همان طور هم که زندگی می‌کنی فیلم می‌سازی پس #به_تو اعتراض_کردن_خطاست چرا که سراپای وجودت قلب است و مگر جز این هم راهی برای هنرمند بودن وجود دارد؟ تو زیستت عین هنرمندی است و هنرمندی‌ات عین زیستن پس چگونه از تو می‌توان خواست که از نفخ روح خویش در فیلم‌هایت ممانعت کنی؟ این بار هم فیلم تو بیرون از قالب‌های متعارف موجودیت پیدا کرده است. چرا که باز هم تو خودت را محاکات کرده‌ای و من می‌دانم که روزگاری چنین چقدر دشوار است که انسان خود را همانگونه که هست نشان دهد. عادت و آداب عالم ظاهر تو را وا می‌دارند که خودت را پنهان کنی و من می‌دانم که برای فردی چون تو مردن بهتر است از زیستنی چنین، #هنر_و_فرهنگ در زیر نقاب #خفه می‌شوند و آنچه باقی می‌ماند ریاکاری است یک ریاکاری موجه.

هرگز قصد نداشتم که #نقد_فیلم بنویسم و اگر ضرورتی در میان نبود از نگاشتن همین چند جمله نیز پرهیز می کردم.
تو میراث دار #امیراسکندر_یکه‌تاز هستی و من نمی دانم به تو چه بگویم جز اینکه #همین_طور_بمان اگر چه می دانم
زیستنی چنین که تو داری چقدر دشوار است و عجب جراتی می‌خواهد.”

#نامه_شهید_آوینی_به_ابراهیم_حاتمی_کیا

#ابراهیم

#همین_طور_بمان

🌻 🌻