#صحیفه_سجادیه
#صحیفه _سجادیه
دعاى #بیستم #صحیفۀ_سجادیه - دعای مکارم الاخلاق(13)
انجام خیر بدون منّت:
امام سجاد علیه السلام به حضرت حق عرضه مى دارد:
«الهى خیر و نیکى را براى تمام مردم به دست من جارى ساز، و مرا از منت گذاردن به مردم در مسئله خیر، که باعث باطل شدن عمل است در پناهت امان ده».
خیر به آن عملى گفته مى شود که هماهنگ با دستور خدا و به قصد قربت انجام گیرد. خیر حقیقتى است که براى انسان مورث ثواب آخرتى، و نسبت به دیگران کلید حلّ مشکلات است.
انجام کار خیر بخاطر خدا براى نجات دادن مردم از سختى ها، دلیل بر نوعدوستى انسان، و وسعت روح و نظر آدمى، و علامت پاکى باطن و کرامت و شرافت نفس است.
انجام عمل خیر در حقیقت، بندگى خدا و اطاعت از او، و اقتداى به انبیاء الهى و امامان معصوم، و پیروى از روش اولیاء الهى است.
قسمتى از آیات قرآن مجید و روایات و اخبار دلالت بر خیر و نیکى مى کنند.
بدون شک انسان خوددوست، انسانى که در هیچ برنامه اى توجه به نوع و احساس محبت نسبت به غیر خود ندارد با حیوان مساوى بلکه بدتر، و چیزى جز جماد و موجودى غیر مرده نیست.
دلالت و هدایت مردم به حق، امر به معروف، نهى از منکر، پرداخت خمس و زکات، نوشتن کتاب مفید، ساختن مسجد، آب انبار، حمام، مدرسه، دانشگاه، رسیدگى به یتیم، فقیر، مسکین، مستضعف، خانه سازى براى بى خانه، ساختن راه، متکفل شدن مخارج خانواده هاى ناتوان، شوهردادن دختران مانده، زن دادن پسران، تشییع جنازه، عیادت مریض،امانت دارى، وفاى به عهد، و…
همه و همه کار خیر است، که وقتى انجام مى گیرد و به نیت خالص پیچیده مى گردد، نزد حضرت حق محفوظ مى ماند، و در قیامت بصورت رضوان اللهى و بهشت عنبر سرشت به انسان باز مى گردد، و این همه وقتى است که آتش «منّت» که باعث آزار روح مردم است به خرمن خیر نیفتد.