صدای سفر می امد
31 تیر 1396 توسط پژوهش حوزه علمیه الزهراء (س) ارومیه
صدای سفر می آید.
مردی از تبار نور و عرفان،
به آوایی حزین،
نغمه خداحافظی می خواند و کوچه های غربت دنیا،
زیر گامهایش سر خم کرده اند تا عبور تمام صداقت را در خویش احساس کنند.
به راستی دوزخ دنیا برای مردان بهشتی،
تنگنای سیاه و تاریکی است که جز پریدن مرغ روحشان چاره ای دیگر نیست و امروز
امام صداقت و مهرورزی،
به بالاترین قله حقیقت قدم می گذارد و زهر کینه در جویبار سرخ اندام مبارکش،
تلنگری برای پرواز او تا عرش خواهد شد.
امروز اذان گلدسته های شهر در سوگش کمر خم می کنند تا تعظیم رکوع نماز را دلشکسته تر از همیشه زمزمه کنند.
چه سنگین است خاموشی شمعی که پروانگان عشق را به دور حریم خویش، عشقورزی می آموخت….