معاونت پژوهش حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها ارومیه

 دوستان دوتا آیه فوق العاده براتون میذارم، لطفا با دقت بخونید :

 باهم ببینیم :

 سوره انعام آیه 42

 ولَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ

 و همانا ما پیغمبرانی به سوی امتان پیش از تو فرستادیم،

 پس (آن امت ها را) به بلاها و مصیبتها گرفتارشان ساختیم،

 شاید به درگاه خدا گریه و زاری کنند.

سوره انعام آیه 43

 فلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

پس چرا وقتی که بلای ما به آنها رسید تضرّع و زاری نکردند (تا نجات یابند)؟

ولی (بدین سبب که نکردند) دلهاشان را قساوت فرا گرفت

 و شیطان کردار زشت آنان را در نظرشان زیبا نمود.

هدف خلقت ما خدایی شدن هست..

 بلاها قطعه ای از پازل خدایی شدن ما هستند..

 ما با صبر در هنگام بلا و تضرع در پیشگاه خدا، بلا و مصیبت رو به پله ای برای خدایی شدن تبدیل میکنیم ..

 در آخر خدا به ما هشدار میده، که شیطان شما رو از این مسیر منحرف میکنه و نمیذاره حواستون به فلسفه بلا باشه و درنتیجه ما از تضرع دور میشیم و این باعث قساوت قلب ما میشه..