معاونت پژوهش حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها ارومیه

حضرت سکینه سلام الله علیها

وى از زنان خردمند و داناى عصر خويش بود. علاوه بر بهره‏مندى كامل از حُسن جمال، از فضايل معنوى مانند تعّبد، تديّن و تقواى الهى برخوردار بود و در زمينه شعر، سخنورى و فصاحت بيان از ممتازان عصر و خانه وى، هميشه مجمع ادبا، شُعرا و سخن سرايان عرب بود.( اعلام النّساء، ج 2،ص 202)
درباره تاريخ تولدش، اطلاع دقيقى در دست نيست. امّا وى در واقعه عاشورا، دخترى رشيد و بالغ بود. برخى از مورخان، وى را در واقعه كربلا، بين ده تا سيزده ساله خوانده‏اند. بنابراين تولدش بايد ميان سال‏هاى 47 تا50 قمرى باشد. او در مدينه و در اواخر عصر امامت حضرت امام حسن مجتبى (ع)ديده به جهان گشود.( شام، سرزمين خاطره‏ها، ص 104 )
سكينه در كربلا حاضر بود و به همراه اسيران به شام رفت و بعد به مدينه برگشت و در مدينه وفات يافت (منتهي الامال، ج 1، ص 854 - سفينه البحار، ج 1، ص 638، ماده سكن - منتخب التواريخ، محمد هاشم خراساني، ص 244).
امام حسين (ع) به تمامى فرزندانش، از جمله سكينه، عشق و علاقه داشت و آنان را به خاطر برخوردارى از فضايل و كمالات نفسانى، بسيار دوست مى‏داشت. روايت شده كه آن حضرت درباره سكينه و مادرش رباب و خانه‏اى كه آن دو در آن زندگى مى‏كردند شعرى عاطفى سرود كه ترجمه‏اش چنين است : به جانت سوگند ! من به راستى خانه‏اى كه سكينه و مادرش رباب در آن باشند، دوست دارم. من آن دو را دوست دارم و براى آنان دارايى‏ام را نثار مى‏كنم و هيچ ملامت‏گرى نمى‏تواند مرا در اين كار سرزنش كند.( منتهى الآمال، ج 1، ص 463)

صفحات: 1· 2