موعظه خوبان
?????
موعظه خوبان
أحی قَلبَکَ بِالمَوعِظَۀِ( قلبت را با موعظه زنده کن…) 2
تواضع
?#پرهیز از برتری جویی3
می گویند در ایامی که شیخ بهایی رحمت الله علیه برای زیارت حرم امیر المؤمنان، علی علیه السلام به نجف اشرف وارد شد، روزی در درس ملّا احمد مقدس اردبیلی رحمت الله علیه حاضر شد. وی دید که مقدس اردبیلی رحمت الله علیه به دلیل فروتنی به گونه ای در میان شاگردان نشسته است که کسی بین استاد و شاگرد فرقی نمی گذارد و صدر مجلس از وجود ایشان خالی است.
شیخ بهایی رحمت الله علیه از این همه تواضع و شکسته نفسی در شگفت شد. با پافشاری و خواهش استاد را آورد و در صدر مجلس نشاند. در این میان شنیدند کسی با صدای بلند این آیه شریفه را می خواند:
« تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ (قصص؛ 83) آن سراى آخرت را[تنها] براى کسانى قرار مىدهیم که در زمین خواستار برترى و فساد نیستند، و فرجام [خوش] از آنِ پرهیزگاران است. » پس از پایان این آیه، هر چه گشتند، شخص گوینده را نیافتند. از شنیدن آیه، لرزه بر اندام مقدس اردبیلی رحمت الله علیه افتاد و رنگش متغیر شد. گریه کنان و با ناراحتی برخاست و دوباره در میان شاگردان خود نشست و به درس و بحث مشغول شد.
?1سید علیرضا ادیانی و حسین ترابی، موعظه خوبان پژوهشگاه علوم اسلامی امام صادق علیه السلام صفحه65
2? نهج البلاغه نامه 31
3 ? نعمت الله صالحی حاجی آبادی، تأثیر قرآن در جسم و جان، قم، مهرخوبان، 1380، ص 302.