معاونت پژوهش حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها ارومیه

راههای ترقی وتعالی انسان متفاوت است ،یکی راه فکر ودیگری راه ذکر است ،وزنان در راه ذکر ومناجات که راه دل است وراه عاطفه وشور وعلاقه ومحبت است اگر موفق تر از مرد ها نباشندیقینا همتای .مرد ها هستند .وآن راه راه اساسی است .اما راه فکر راه فرعی است زیرا که  راه فکر ،راه گسترده وهمه گیر نیست .بسیاری از افراد جامعه هستند که گرچه شهر نشینند اما توفیق فراگیری درس وبحث را نداشته اند وندارند،اماراه موعظه وراه دل ومناجات برای همه باز است."علم الوراثه” برای همه مقدور است و “علم الفراسه” برای همه میسور.

علم الدراسه همین است که انسان در مجامع علمی شرکت کند،درسی بخواند وفاضل وعالم بشود،وهرچه در مدرسه ها خوانده است همه آنها یکی پس از دیگری از یادش می رود.در دوران نوجوانی کم کم یاد می گیرد ودر جوانی این معلومات را چند صباحی حفظ می کند وبعد که دوران کهولت فرارسید وبه شیخوخیت سرازیر شد به تدریج از یاد می برد .این سه مرحله همان سه مقطعی است که برای همگان در قرآن کریم تنظیم  گردیده است .خدای سبحان می فرماید:

(الله الذی خلقکم من ضعف ثم جعل من بعد ضعف قوه)

خداست آن کس که شمارا از آغاز نا توان آفرید، آنگاه پس  از نا توانی قوت بخشید.

شما را اول از ضعف آفریدبعداز دوران ضعف برای شما قوت وقدرت خلق کرد .

(ثم جعل من بعد قوه ضعفا وشیبه)

وپس از توانایی نا توانی وپیری داد.

انسان گاهی در دامنه کوه است گاهی بالا می رودبر روی قله کوه وگاهی هم از قله کوه به دامنه دیگری بر می گردداین سه مقطع برای هر زن ومرد در قرآن تنظیم شده است که اول ضعف است بعد قدرت است سپس دوران از دست دادن تمام فراگرفته هااست."من هرچه خوانده ام همه ازیاد من برفت"این عبارت حقیقت علم دراسه است