مونس یار
30 مهر 1394 توسط پژوهش حوزه علمیه الزهراء (س) ارومیه
صدایت می کنم آقا
صدایت می کنم آقا…همین جایم،
خودم ….تنها…از این پایین به آن بالا….
صدایم می رسد آقا؟
نگاهم در زمین گیر است ….
خودم هم خوب میدانم ….بسی دیر است…
بسی دیر است برای پرزدن اما…..
امیدم را نگیر آقا
از این سقف گناهانم ،دعا بالا نمی آید …..
دعایم را ببر بالا ………شفاعت کن مرا آقا
شمارا می دهم سوگند ،به حق مادرت زهرا…………
نگاهت را نگیر آقا….
