معاونت پژوهش حوزه علمیه الزهراء سلام الله علیها ارومیه

💢 جامانده های اربعین 💢

⭕️ یکی از مسائلی که معمولا چند روز مونده به اربعین خیلی پخش میشه این هست:

🔺کسانی که از پیاده روی اربعین جاموندن پیامای پر از آه و ناله ای رو توی شبکه های اجتماعی پخش میکنن و از اینکه جا موندن احساس گناه شدیدی میکنن😪

و خیال میکنن که چون امام حسین از اینا خوشش نیومده دعوتشون نکرده!!!
😒

🔴 این تخیلات غلط همش به این خاطر پیش میاد که هدف اصلی خلقت انسان برای مردم ما و حتی مذهبی ها به خوبی جا نیفتاده.

💖 هدف اصلی ما توی زندگی باید بندگی خدا و عبد شدن باشه‌.

👈🏼 و هر کار خوبی رو که ما انجام میدیم فقط برای این هست که “اون کار قراره ما رو به عبودیت خدا نزدیک کنه".

✅ اگه نماز میخونیم علتش اینه که نماز تمرین عبد شدنه

✅ اگه عبادات مختلف رو انجام میدیم فقط برای اینه که “ما رو در وضعیت بهتری برای ملاقات خدا” قرار میده.

✅ کربلا هم که میریم فقط برای اینه که یه مقدار سختی بکشیم تا اهل بیت بهتر دست ما رو بگیرن و ما رو در بندگی خدا بیشتر کمک کنن.

🚸 هیچی بیش تر از این نیست.

⁉️ اون بزرگواری که از جاموندن از اربعین آه و ناله میکنه

⭕️ واقعا سایر راه های افزایش بندگی خدا رو رفته و فقط همین مونده؟!

👥 هر جا دیدید که یه کار خوبی “از طرف خود افراد” بیش از حد بهش اهمیت داده میشه، بدونید دیگه رفته سمت هوای نفس….

⚠️ خیلی مراقب فریب های هوای نفستون باشید….

✔️ضمن اینکه همه باید تلاش کنن تا شرایط حضور در پیاده روی اربعین رو برای خودشون و دیگران فراهم کنن.

🚸 و اینکه اونایی که مشرف میشن باید مراقب باشن دل سایرینی که نتونستن برن رو نسوزونن…

حضرت رقیه (سلام الله علیها) دختر گرامی امام حسین (علیه السلام) از جمله اسیران حادثه کربلاء بودند ، سن ایشان به سه سال رسیده بود و امام حسین (علیه السلام) او را بسیار دوست می داشت، حضرت رقیه (سلام الله علیها)  بعد از شهادت پدر شب و روز گریه می کردند ، که از گریه ی او دل اهل بیت (علیهم السلام) مجروح می شد و دائماً از حضرت زینب (سلام الله علیها) و دیگران سوال می کرد که پدر من کجا رفت؟ و چرا از من دوری نمود؟ [1]

عصر روز سه شنبه در خرابه شام که کنار کاخ یزید واقع شده بود ، در کنار حضرت زینب (سلام الله علیها) نشسته بود که جمعی از کودکان شامی را دید که در رفت و آمد هستند. پرسید: عمه جان! اینان کجا می روند؟ حضرت زینب(سلام الله علیها) فرمود: عزیزم این ها به خانه هایشان می روند. پرسید: عمه! مگر ما خانه نداریم؟ فرمودند: چرا عزیزم، خانه ما در مدینه است. تا نام مدینه را شنید، خاطرات زیبای همراهی با پدر در ذهن او آمد. بلافاصله پرسید: عمه! پدرم کجاست؟ فرمود: به سفر رفته. طفل دیگر سخن نگفت، به گوشه خرابه رفته زانوی غم بغل گرفت و با غم و اندوه به خواب رفت. [2]

شب با حالت پریشان از خواب بیدار شد فرمود : پدرم حسین علیه السلام کجاست؟ اکنون او را دیدم!
زنان و کودکان از شنیدن این سخن گریان شدند و شیون از ایشان برخاست. یزید از خواب بیدار شد و گفت: چه خبر است؟ جریان را به او خبر دادند. آن لعین دستور داد سر پدر را برای او ببرند.[3]

دستمالی روی سر انداختند و آن طبق را جلو آن دختر نهادند. پرده از آن بر گرفت و گفت: این سر کیست؟
گفتند: سر پدر توست. سر را از میان طشت برداشت و به سینه گرفت و می گفت: «پدر جان، کی تو را با خونت خضاب کرد! ای پدر که رگهای گردنت را برید! ای پدر، کی مرا در کودکی یتیم کرد! پدر جان، بعد از تو به که امید وار باشیم؟ پدرجان، این دختر یتیم را کی نگهداری و بزرگ کند!». و از این سخنان با او گفت، تا اینکه لب بر دهان شریف پدر نهاد و سخت و صدا به گریه بلند کردند و آن قدر شیرین زبانی کرد و با سر پدر ناله نمود تا خاموش شد. همه خیال کردند به خواب رفته. وقتی به سراغ او آمدند، از دنیا رفته بود. شبانه غساله آوردند، او را غسل دادند و در همان خرابه مدفون نمودند.[4]

پی نوشت :

[1] . انوار الشهاده ص 242
[2] . نفس المهموم ص 456
[3] . کامل بهائی: ج2ص 179
[4] . نفس المهموم ص 456

#رقیه_بنت_الحسین

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
دنبالِ او شبِ تار صیاد رفته باشد

فهمیده‌ام در این شهر معنایِ سیری ام را
از ضربِ دست خوردم دندانِ شیری ام را

نامحرمی که با خود دیشب سرِ تو را داشت
وقتی به گوشِ من زد انگشتر تو را داشت

طفلی که خنده می‌زد بر این لباسِ پاره
او گوشوارِ من داشت من زخم گوشواره

من خار می‌کشیدم با ناخُنی شکسته
او با گُلِ‌سر من گیسوی خویش بسته

وقتی که شعله اُفتاد از بام رویِ معجر
نگذاشت ساربان تا بردارم آتش از سر

من باز ماندم از درد از فرطِ ناتوانی
او رفت و پیشِ پایم انداخت تکه نانی

من سخت باز کردم انگشتِ کوچکم را
او رفت و بینِ دستش دیدم عروسکم را

دیشب که خواب رفتم یک‌بار بی عمویم
زنجیرِ دست و پایم پیچید بر گلویم

از کوفه آمدی و سنگِ صبور داری
رنگِ محاسنت زرد بویِ تنور داری

ای سر بیا که مُردم از دخترانِ شامی
از خنده های کوفی از خیزرانِ شامی

ای کاش پای حلقت می‌مُرد دخترِ تو
آری هنوز گرم است رگ‌های حنجر تو

🔸شاعر:حسن لطفی

📝 چگونه مقاله بنویسیم

✍ سوال :

چطور مقاله نویس خوبی شویم❓

پاسخ :

✅1) تا می‌توانید مقاله بخوانید:

 یک جمله قدیمی هست که می‌گوید اگر می‌خواهید موفق باشید فقط کافی است کارهایی که افراد موفق انجام داده‌اند را تکرار کنید. برای اینکه مقاله نویسی را شروع کنید باید ابتدا مقالات بسیاری را در حیطه خودتان بخوانید. برای شروع به سایت sid.ir بروید و با جستجوی یک موضوع آسان در رشته خود چند مقاله کامل را دانلود کرده و بخوانید.

✅ 2) یک پژوهش را عیناً تکرار کنید: 

شما می‌توانید یک مقاله را انتخاب و عیناً آن را انجام دهید. این کار در دنیای علم بسیار مرسوم است چرا که هر پژوهشی باید بارها تکرار شود تا بتوان در مورد آن با قطعیت نظر داد. شما می‌توانید ابزارها و پرسشنامه‌های آن پژوهش را دوباره اجرا کرده و مطابق با آن مقاله، خودتان شروع به نوشتن مقاله کنید.

✅3) از همایش‌ها شروع کنید: 

همایش‌ها را می‌توان یک کلاس آموزش مقاله نویسی دانست. برخلاف نظر برخی افراد، که همایش‌ها فایده ای ندارد، باید گفت: حداقل فایده آن‌ها این است که بسیاری از دانشجویان مقاله نویسی را از ارسال مقاله برای همایش شروع می‌کنند. در همین سایت صدها همایش معرفی شده است. یکی را انتخاب کنید و یک مقاله هر چند ضعیف را برای آن همایش ارسال نمایید.
حداکثر چیزی که از دست خواهید داد این است که مقاله شما رد خواهد شد. همچنین می‌توانید در چند همایش بدون ارائه مقاله شرکت کنید.

✅4) هرچه زودتر یک مقاله بد بنویسید!:

 منظور ما این است که نوشتن یک مقاله هر چند که ضعیف و بسیار ابتدایی باشد، از ننوشتن آن بهتر است. حتی می‌توانید همین امروز یک مقاله بنویسید.

✅5) از دانشجویان دیگر کمک بخواهید:

 یک مقاله را با قلم خود بنویسید. از یک دانشجو یا همکلاسی که قبلاً مقاله نوشته است بخواهید مقاله شما را بخواند و اشکالات آن را به صورت کامنت برای شما بنویسد. این کامنت‌ها بهترین و بهترین ابزار برای یادگیری مقاله نویسی هستند و شما با استفاده از این روش یک مقاله نویس عالی خواهید شد.

✅ 6) یک چارچوب مقاله تهیه کنید: 

اکثر مقالات ساختار استانداردی دارند. فقط کافی است ساختار یک مقاله را پیدا کنید و مطالب تان را در آن بنویسید. ساختار مقاله علمی را میتوانید از سایت جستجو کنید.

✅7) فعلا جزئیات را کنار بگذارید: 

یک مقاله علمی جزئیات بسیار زیادی دارد. لازم نیست اولین مقاله شما کامل‌ترین مقاله باشد.
(( اینکه اسامی جداول یا نمودارها چگونه باشد،
یک ابزار را چگونه گزارش کنید،
در مقدمه به چه پژوهش‌هایی اشاره کنید
و مواردی از این دست برای شروع نگارش یک مقاله لازم نیست. ))
کم کم و با نوشتن هر مقاله قدرت قلم شما بهتر خواهد شد.

✅8) زیاد کمال طلب نباشید:

 قرار نیست همه کارهای یک مقاله را به تنهایی انجام دهید.
لازم نیست حتماً تمام نرم افزارهای آماری را بلد باشید تا یک مقاله بنویسید. اگر قرار بود یک نفر به تنهایی مقاله بنویسید پس چرا اکثر مقالات چندین اسم دارند؟
حتی بسیاری از پژوهشگران بسیار مطرح هم نرم افزارهای آماری را بلد نیستند. بنابراین سعی کنید از دوستان‌تان کمک بخواهید و اولین مقاله را به صورت تیمی بنویسید.

✅ 9) کارگاه مقاله نویسی خوب است اما…..   :

 شرکت در کارگاه‌ها یا دوره‌هایی که آموزش مقاله نویسی می‌دهند خوب است اما به یک شرط.
اینکه اول مقاله نویسی را شروع کنید و اصول اصلی آن را یاد بگیرید و سپس برای تکمیل دانش خود در آن‌ها شرکت کنید.
متاسفانه تجربه نشان داده است که این کارگاه‌ها تاثیر زیادی در مقاله نویسی ندارند. البته نه به دلیل کیفیت کارگاه،
بلکه به دلیل اینکه خیلی‌ها بدون هدف و بدون داشتن تجربه شروع مقاله نویسی در آن‌ها شرکت می‌کنند.

✅✅✅ (نکته پایانی در آموزش مقاله نویسی) :

اگر شما به این نکات عمل کنید ، یک سال بعد چند مقاله خواهید داشت.
توصیه پایانی ما این است که :
هر چه زودتر شروع به نوشتن کنید و اولین مقاله خود را بنویسید. فراموش نکنید که این کار خیلی هم آسان نیست اما سخت هم نیست.
اگر شما دانشگاه قبول شده‌اید پس هوش، استعداد، توانایی و دانش نوشتن یک مقاله را دارید.