موعظه پذیری
✳ معارف قرآن
✴ موعظه پذیری
💟 إِنِّی أَعِظُکَ أَنْ تَکُونَ مِنَ اَلْجٰاهِلِین
(ای نوح) من به تو اندرز مى دهم که مبادا از نادانان باشی. (هود/46)
📢📢📢📢📢
بعضی ها رو تا میخوای نصیحت کنی، بهشون بر میخوره. از نظر قرآن کریم انسان در تمام مدت عمر نیازمند موعظه و پند و اندرز است، چه کودک باشد، چه کهنسال؛ چه پیامبر باشد چه جزو مردم عادی.
اما این که انسان در کودکی نیازمند به موعظه است، نشانه اش موعظه ی لقمان به فرزندش است:
💟 وَ إِذْ قٰالَ لُقْمٰانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ یٰا بُنَیَّ لاٰ تُشْرِکْ بِاللّٰهِ إِنَّ اَلشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ.
و یاد کن هنگامى را که لقمان به پسر خویش -در حالى که وى او را اندرز مى داد- گفت: «اى پسرک من، به خدا شرک میاور که به راستى شرک ستمى بزرگ است.». (لقمان/13)
اما این که انسان در سن پیری و کهنسالی نیازمند به موعظه است، دلیلش موعظه ی خداوند به حضرت نوح است، وقتی که از خدا خواست پسرش از طوفان نجات پیدا کند:
💟قٰالَ یٰا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صٰالِحٍ فَلاٰ تَسْئَلْنِ مٰا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّی أَعِظُکَ أَنْ تَکُونَ مِنَ اَلْجٰاهِلِین.َ
فرمود: “اى نوح، او در حقیقت از کسان تو نیست، او داراى کردارى ناشایسته است. پس چیزى را که بدان علم ندارى از من مخواه. من به تو اندرز مى دهم که مبادا از نادانان باشی” (هود/46)